سرمایه فرهنگی شرکت کنندگان در ورزش همگانی (سیاستگذاری و راهکارها)

سرمایه فرهنگی از مهم ترین متغیر های فرهنگ بوده و هدف پژوهش حاضر، شناخت سرمایه فرهنگی شرکت کنندگان در ورزش همگانی است. روش تحقیق، توصیفی ـ زمینه یابی و جامعه آماری آن، همه مردان و زنان شرکت کننده در ورزش های همگانی شهر تهران بودند که از این میان 659 نفر به صورت تصادفی خوشه ای نمونه گیری شدند. در این تحقیق، سرمایه فرهنگی را متغیر های میزان مطالعه و سطح تحصیلات شرکت کننده، همسر و فرزند تشکیل می دهد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه سرمایه فرهنگی مردان و زنان، از شیوه های آمار توصیفی (شاخص پراکندگی و گرایش مرکزی، مرتبه ها و نقطه های درصدی و نمره استاندارد z) و آمار استنباطی (آزمون های کولموگوروف ـ اسمیرنوف، لیون و t دو گروه مستقل) استفاده شده است. براساس نتایج، 1/81 درصد افراد از سرمایه فرهنگی متوسط و کمتر و 9/18 درصد از سرمایه فرهنگی بالا برخوردارند؛ همچنین تفاوت معنا داری بین میزان سرمایه فرهنگی زنان با مردان مشاهده نشد. توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و بهره گیری از فناوری های نو در آموزش و ترویج فرهنگ ورزش همگانی، برپایی خانه ورزش در مراکز علمی، مدیریت واحد و برنامه ریزی مدون و ایجاد ساختار ملی برای ورزش همگانی، ترویج فرهنگ مشارکت همگانی در رفع مشکلات شهر و ناهنجاری های اجتماعی با ورزش همگانی از مهم ترین سیاست ها و راهکارهای پیشنهادی است.